Moet u actief of passief beleggen?

Artikel uit Het Laatste Nieuws 18.06.2020

 

Luidt de coronacrisis de terugkeer in van de ‘actieve’ belegger? Bij de opbouw van een beleggingsportefeuille gaat een aanzienlijk deel van het denkwerk naar het gebruik en de rol van actieve versus passieve beleggingen. Maxim Gilis, fondsbeheerder bij Econopolis, legt het verschil uit en vertelt hoe het komt dat deze keuze de beleggingsresultaten serieus kan beïnvloeden.Het doel van actieve fondsbeheerders is - kort gezegd - om de markt te ‘verslaan’. Ze stellen een beleggingsportefeuille samen waarvan ze verwachten dat die op termijn het beter zal doen dan de benchmark (de referentie-index). Een beheerder van een actief beleggingsfonds dat uitsluitend belegt in Belgische aandelen zal het beter willen doen dan de BEL20-index, een actief beleggingsfonds dat investeert in wereldwijde aandelen zal de MSCI World index willen kloppen, enzovoort.

Passieve beleggingsfondsen kijken niet zozeer naar de kwaliteit of naar het toekomstig potentieel van bepaalde aandelen of obligaties. Het doel hier is om de prestaties van een bepaalde marktindex te evenaren. Ze zullen proberen om alle aandelen in een marktindex te bezitten - bijvoorbeeld de S&P 500, een index van de 500 belangrijkste Amerikaanse aandelen - in de verhouding die ze in de index hebben.

Als belegger kan u niet de S&P 500 index kopen, maar wél een tracker (zogenaamde ETF’s of exchange traded funds, nvdr.) op deze index, die wordt aangeboden door verschillende beurshuizen. Het voordeel van passief beleggen is dat het goedkoper is dan actief beleggen. Passief beheer vergt immers weinig intellectueel denkwerk van de fondsbeheerder (men volgt gewoon de samenstelling van de overeenkomstige index), waardoor de vergoeding die men betaalt aan de fondsbeheerder dan ook lager ligt. Door een combinatie van lage kosten en algemeen stijgende beurzen hebben passieve beleggingsproducten de voorbije jaren sterk aan populariteit gewonnen.

Flexibel inspelen op de crisis

Beheerders van actieve fondsen hebben het de voorbije jaren moeilijk gehad om consistent hun benchmark te kloppen. Waarom? Omdat dit sowieso moeilijker is in periodes van stijgende beurzen, waarin zo goed als alle aandelen in dezelfde opwaartse richting bewegen. Dit was de voorbije jaren het geval, onder andere dankzij het lagerentebeleid van de centrale banken. In periodes van stress en volatiliteit op de markten doen actieve beleggers het wel vaak beter. Ze hebben namelijk de flexibiliteit om niet gebonden te zijn aan de samenstelling van een bepaalde index. Ze kunnen dus bepaalde bedrijven of sectoren van een index mijden, als ze verwachten dat deze het moeilijker gaan hebben tijdens een bepaalde situatie.

COVID-19 is hier een goed voorbeeld van. Actieve beleggingsfondsen die de keuze maakten om niét of weinig te beleggen in oliebedrijven, luchtvaart of grootbanken, maar wél veel in technologie of farma deden het dit jaar aanzienlijk beter dan hun benchmark.

Actief beleggen biedt meer groeipotentieel

Een bijkomstig voordeel van actieve fondsbeleggers is dat ze al in een vroeg stadium kunnen investeren in bedrijven met een groot groeipotentieel. Deze bedrijven kunnen namelijk pas toetreden tot een grote index die gevolgd wordt door passieve beleggingsproducten als ze een bepaalde grootte (marktkapitalisatie) hebben. Om deze grootte te bereiken moeten ze daarvoor al goed gepresteerd hebben. Met actief beleggen kan men dus al in een vroeger stadium beleggen in dergelijke groeibedrijven.

Coronacrisis creeërt kansen

De coronacrisis zorgt voor een duidelijk onderscheid tussen winnaars en verliezers. Bedrijven die inspelen op de digitalisering van de economie, farma of voeding zullen hier sterker uitkomen. Bedrijven die daarentegen sterk afhankelijk zijn van toerisme, mode of die zwaar onderhevig zijn aan de toestand van de economie zullen het moeilijker hebben. In dit soort markt zouden actieve fondsen beter moeten getijden dan passieve, net omdat ze kunnen inspelen op deze discrepantie. Passieve beleggingsfondsen hebben deze mogelijkheid niet, omdat ze proberen om alle bedrijven, en dus ook sectoren, van een bepaalde marktindex te bezitten.

Actief en passief beheer zijn niet altijd water en vuur. Passief beleggen via zogenaamde ETF’s of trackers kan ook worden gebruikt als aanvulling op actief beheer. Bijvoorbeeld om snel blootstelling op te bouwen in de aandelenmarkt of om te beleggen in bepaalde marktsegmenten. Voor u belegt in een specifiek beleggingsfonds, gaat u dus best via de huisbankier of vermogensbeheerder na of het fonds in kwestie wel of niet actief of passief beheerd wordt.