Coronavirus is een wake-up call voor schuldbeladen bedrijven!

Het coronavirus woedt hevig over de hele wereld. Ook in ons land blijft het aantal besmettingen dag na dag toenemen. In feite zijn er twee mogelijke scenario’s. In het eerste scenario blijft het virus zich wereldwijd verspreiden, maar neemt het tempo van de besmettingen af. Sowieso is er economische en financiële schade, maar kan er beterschap optreden in de tweede jaarhelft.

Het andere en minder gunstige scenario is dat dit een wereldwijde pandemie wordt en dat de menselijke en financieel-economische tol zeer hoog wordt. In dat geval zal de wereldeconomie bijna onvermijdelijk in een recessie terechtkomen, en zullen de overheden drastische monetaire en begrotingsmaatregelen nemen.

Landen zoals Frankrijk en Italië zullen bijna onvermijdelijk in een recessie terechtkomen. Zij zijn in Europa het zwaarst van al getroffen en stonden er al niet goed voor. Zeker na de lockdown in Lombardije waartoe dit weekend beslist werd, zal Italië het zeer moeilijk krijgen.

Bron: Bloomberg

Wake-up call

Wat er ook van zij, deze crisis en correctie is een echte wake-up call voor schuldbeladen bedrijven. Onze wereldeconomie verzwelgt in de schulden. De wereldwijde schuldgraad ten opzichte van het bbp bedraagt nu al 322 procent. Bedrijven die voor deze crisis al op het randje zaten, zullen het nog veel moeilijker krijgen en overkop gaan. We verwijzen dan specifieke naar de zogenaamde zombiebedrijven, die eigenlijk geen levensvatbare operationele activiteiten meer hebben, maar louter overeind kunnen blijven dankzij lage rentevoeten op schulden maar beter kopje onder zouden gaan, omdat zij verhinderen dat gezonde bedrijven het stokje overnemen. Dit is een vorm van Gigantisme.

Bedrijven die zoveel schulden hebben, zijn niet veerkrachtig genoeg en kunnen niet het hoofd bieden aan onverwachte exogene schokken zoals het coronavirus. Zo heeft een bepaalde Amerikaanse hotelketen die beursgenoteerd is een schuldgraad van zowat 10 miljard dollar. Die schuld komt overeen met ruwweg 8x hun jaarlijkse nettowinst. Wanneer je dan weet dat een dergelijke keten weinig cash heeft en zelfs een negatieve boekwaarde, dan begrijp je al gauw dat door de crisis, die het aantal hotelboekingen decimeert, deze hotelketen het nog zeer zwaar zal krijgen en eventueel bescherming tegen zijn schuldeisers zal moeten zoeken.

Ook de grote internationale banken vermijden we nu al een hele tijd. Zo is de EuroStoxx Banken index een heuse ramp en ziet het ernaar uit dat zelfs de langjarige steunlijn (zie hieronder) neerwaarts doorbroken zal worden. De Europese banken kampen nog steeds met een ondermaats rendement op eigen vermogen, hebben in tegenstelling tot de Amerikaanse banken nog steeds geen werk gemaakt van een grondige opkuis van de balansen en lijden onder de zeer lage tot negatieve rentevoeten. Bovendien zijn hun balansen weinig transparant en de resultaten zeer wisselvallig. We blijven dus bij onze overtuiging om de grote internationale beursgenoteerde banken te vermijden.

Hoe dan wel?

Econopolis blijft een actief allocatiebeleid voeren in de fondsen. Half februari werden de aandelenposities wat afgebouwd, en na de interventie van de centrale banken opnieuw wat opgetrokken. Selectiviteit blijft echter aan de orde. We blijven investeren in bedrijven die een duurzame groei kunnen optekenen. Kwaliteit staat voorop, en de ESG-kenmerken van de bedrijven (Environment, Social, Governance) zijn tijdens crisisperiodes belangrijker dan ooit omdat zij voor de nodige stabilisering kunnen zorgen. Ook de goudposities waren al geruime tijd hoger dan gemiddeld, en dankzij de forse opmars van de goudprijs hebben we daar aantrekkelijke rendementen kunnen halen.

Conclusie? Deze crisis is nog niet gedaan, maar de wereld zal niet vergaan. Het blijft enorm belangrijk om in te zetten op kwaliteit en om de zwakste bedrijven te vermijden, want die zullen het bijzonder moeilijk krijgen en niet meegaan in het herstel, dat er altijd komt.