Dividenden, echte of valse vrienden?

Dividenden, echte of valse vrienden?

De befaamde Amerikaanse magnaat Rockefeller deed ooit de volgende uitspraak: “Do you know the only thing that gives me pleasure? It’s to see my dividends coming in.”

Nu hopen we dat u ook nog andere pleziertjes hebt dan dividenden die binnenkomen, maar in elk geval zijn beleggers altijd tuk geweest op dividenden.

Dat is geen verrassing, want in vergelijking met de nulrentes op traditionele vastrentende beleggingen zoals spaarboekjes of overheidsobligaties, zijn dividendrendementen niet te versmaden. Vaak gaat het over een jaarlijkse coupon van 2 tot 3 procent voor gezonde bedrijven.

De coronacrisis heeft echter één en ander ingrijpend veranderd. In de voorbije 2-3 maanden hebben tal van bedrijven hebben hun dividend verlaagd, opgeschort of geschrapt. Er zijn drie redenen waarom ze dit deden. Ten eerste uit noodzaak. Een aantal bedrijven beschikken door de crisis over onvoldoende cashflow om de dividenden te betalen. Ten tweede uit voorzorg. Het uitbetalen van een dividend zou bij deze bedrijven in principe nog wel kunnen, maar de raad van bestuur houdt de cash liever binnen de onderneming omwille van de grote economische onzekerheid. En ten derde, omdat de regelgever/toezichthouder hiertoe opriep. We denken hierbij vooral aan banken (en verzekeraars), die hun kapitaalratio’s (solvabiliteit) op peil moeten houden.

Een echte of valse vriend?

In onze laatste ‘corona’ nieuwsbrief schreven we het volgende over dividenden: “Jammer genoeg zijn dividenden zoals slechte vrienden. Je hebt er massa’s in goede tijden, en in slechte tijden zijn ze plots verdwenen. Hoeveel beleggers hebben in de afgelopen jaren zich laten verleiden tot een sprong in aandelen via de “veilige dividendaandelen”. Banken, oliebedrijven en verstarde nutsbedrijven waren gulle dividendbetalers. Ze investeerden vaak te weinig in hun transformatie, of herbergden een groter risico dat onder de oppervlakte verborgen bleef.”

We roepen dus op tot voorzichtigheid over dividenden, en je mag ze als belegger zeker niet voor lief nemen. Het dividendrendement vormt op lange termijn een belangrijke component van de totale aandelenreturn (tot twee derde, mits kapitalisatie), maar het uitbetalen van een groot deel van de winst als dividen is niet altijd een teken van een goed bestuur. Vaak is het beter om de cash te herinvesteren in het bedrijf, met het oog op innovatie en de ontwikkeling van nieuwe producten en diensten. Dividenden worden ook vrij zwaar belast in ons land (30 procent roerende voorheffing), maar kunnen in een beleggingsfonds (gedeeltelijk) worden gecompenseerd.

Janus Henderson studie

Onlangs verscheen een interessante studie van Janus Henderson Investors, de Global Dividend Index[1]. Die toont aan dat de uitbraak van het coronavirus voor een ravage heeft gezorgd bij traditionele dividendaandelen. Denk bijvoorbeeld maar aan Shell, dat voor de eerste keer sinds Wereldoorlog II zijn dividend verlaagde.

De studie geeft aan dat er in het eerste kwartaal van 2020 nog geen vuiltje aan de lucht was. Het dividendrendement steeg wereldwijd immers zelfs met 3,6 procent tot een kwartaalrecord van 275,4 miljard dollar. Dat bedrag zou worden uitgekeerd aan de aandeelhouders.

Door de lockdown veranderde de situatie echter volledig. In Europa en het Verenigd Koninkrijk kwam er sterke (politieke) druk om de dividenden op te schorten of schrappen. Voor heel 2020 gaat de studie daarom uit van een terugval van de wereldwijde dividendenstroom met 15 tot 35 procent. Hierdoor zou de wereldwijde dividendenstroom terugvallen tot 933 à 1.210 miljard dollar. De studie van Janus Henserson stelt ook dat beleggers de impact van de crisis op de dividenden pas ten volle zullen ondervinden in 2021.

De studie concludeert ook dat Europa sterker wordt getroffen inzake dividenduiteringen dan Noord-Amerika en Azië.

Sectoren

De sectoren die het meest gevoelig zijn voor een dividendverlaging, zijn weinig verrassend: de banken (vooral in Europa), duurzame consumptiegoederen en andere cyclische (economisch gevoelige) sectoren. De ECB heeft de banken dit jaar trouwens al opgeroepen om hun dividend op te schorten. De Europese regulator voor de verzekeringssector deed hetzelfde ondanks dat de meeste verzekeraars de coronacrisis tot nu toe vrij goed doorstaan.

Technologie

Uit de studie blijkt ook nog dat dividenden van Noord-Amerikaanse en Aziatische bedrijven waarschijnlijk minder hard getroffen zullen worden. De Noord-Amerikaanse beursindices zijn beter gediversifieerd qua sectoren: technologie-aandelen hebben een veel hoger gewicht dan in Europa (Europa teltnauwelijks technologiegiganten). Daarnaast is het inkopen van eigen aandelen veel couranter bij Amerikaanse bedrijven dan bij Europese bedrijven. Amerikaanse bedrijven kunnen eerst hierop besparen, alvorens in hun dividend te snijden. De inkoop van eigen aandelen vormde in de voorbije paar jaar een belangrijke katalysator voor de Amerikaanse beurzen.

Conclusie

Bij Econopolis vinden we dat dividenden geen fetisj mogen zijn. Ze zijn per definitie onzeker en mogen niet als ‘verworven recht’ beschouwd worden.

Zolang er voldoende rendabele investeringsprojecten zijn binnen een onderneming, is het in het belang van de aandeelhouders dat het bedrijf de  cashflow zoveel mogelijk binnen de vennootschap houdt in plaats van deze uit te keren aan de aandeelhouders via dividenden of de inkoop van eigen aandelen.

 

 

 

[1] https://cdn.janushenderson.com/webdocs/JHGDI+Ed+26+Report+_Global.pdf